Çocuk bu dünyaya, üzerinde çizik bile olmayan beyaz bir sayfa olarak gelir. O kağıdı öncelikle ailesi sonra sosyal çevresi güzel bir resim yapar veya karalar!
Çocuğun ilk eğitim gördüğü yer okuldur denir, fakat aslında o okul ailedir. Aileden aldığı eğitim ve terbiye, okulun vereceklerinin temelini oluşturur. Okul ise, varsa ailenin verdiği bu temelin üzerine inşa eder. Aile ne kadar eğitim vermişse, okul da o kadar üzerine koyar.
Dolayısıyla çocuk okuldan çıktığında, aldığı eğitim ve terbiye hem okulda hem de çevresinde davranışlarına yansır. Sözün özü, çocuğun yaptığı olumlu ya da olumsuz davranışlardan aile sorumludur.
Toplumda sıkça duyduğumuz bir söz vardır: Çocuk bir terbiyesizlik yaptığında, “Hay seni okutan öğretmenini…” diye başlayan ifadeler… Öğretmen yaşıyorsa kulağı çınlatılır, ölmüşse rahmetle anılır.
Yine hatırlayın: Bir çocuk masumane şekilde top oynarken yanlışlıkla cam kırdığında, olayın geçtiği yerde bulunmasa bile o camın parasını ödeyen kim olurdu? Tabii ki ailesi.
Asıl meseleye gelirsek… Bugün pek çok çocuk, ceza hukukunun suç olarak tanımladığı fiilleri işliyor. Cinayet mi dersiniz, uyuşturucu ya da silah ticareti mi? Daha da önemlisi, bu suçlar yeni suçlular ve suçlar doğuruyor.
Çocuk, kötü bir fiilden dolayı cezaevine giriyor; içeride “nam” kazanıyor. Yatarı yok ya da çok az olduğu için çevresini kuruyor ve çıktığında namına nam katarak dolaşmaya devam ediyor. Hatta, “nasıl olsa az yatar” düşüncesiyle çocuklara cinayet işletildiği gerçeğini bile biliyoruz.
Yukarıdaki örnekleri baz aldığımızda şunu söylemek mümkün: Ceza hukukunda tanımı ne olursa olsun, çocuğun işlediği suçtan ailesi de sorumludur.
Evet, suç işleyen çocuğa eğitim vermek, psikolojik terapi uygulamak önemlidir. Ancak bunlar ikinci aşamadır. İlk sorumluluk ailenindir. “Sosyal çevre faktörleri” denilse bile, çocuğun kimlerle görüştüğünü, nerelerde vakit geçirdiğini takip etmek de ailenin görevidir.
Çocuğu doğurup da yaprağı rüzgâra bırakırcasına ilgilenmemek, sorumluluk almamak demektir.
Bu nedenle, devletin takdiri saklı kalmak üzere, çocuğun işlediği suçtan dolayı ailenin de cezalandırılması gerektiğine inanıyorum. Hatta bana göre, özellikle ailenin sorumlu tutulması gerekir.
Eğer aileler de cezai anlamda paydaş kabul edilirse, suçların ciddi oranda azalacağını göreceğiz. Çünkü o zaman aile, suç işleyen çocuğunun daha büyük suçlar işlememesi için de, henüz suç işlememiş ama potansiyeli olan çocuğunu da korumak için daha fazla sorumluluk alacaktır.
Unutmayalım: Suç işleyen çocuk insandır ama suça maruz kalan da insandır. Suç işleyenin sevenleri, ailesi varsa; mağdurun da sevenleri ve ailesi vardır.
Sonuç olarak, ailelerin cezai sorumluluklarının olmadığı hiçbir çözümün gerçek çözüm olmayacağını düşünüyorum.
Sağlık, huzurla kalın;
Saygılarımla!
Hasan Barın
X hesabı: @HasanBarin43
NEXT SOSYAL: barin_hasan25
#Barinajans #Barınajans #Hasan Barın #deprem #Zidane #Halit Yukay #FileninSultanları #Toprak Razgatlıoğlu #Kıvanç Tatlituğ #İmralı #Dünya Şampiyonası #2024 KPSS #21 Eylül’de #Recep Tayyip Erdoğan #KonyadaEkAtama2024 #KademeMeclisBekliyor #YağızYıldızÖĥrenvlciykenÖlmedi