Bazı isimler vardır ki, söylendiğinde yürek bir an durur… Çünkü o isimler sadece bir kişiyi değil, bir milleti temsil eder. Babayev Nizami Vidadi oğlu da öyle bir isimdi. Eğer yaşasaydı, bugün 47 yaşında olacaktı. Ama o, 19 yaşında vatan toprağına düştü; bizlere ise sonsuz bir gurur ve tarifsiz bir acı bıraktı.

Ateşkes zamanıydı. Savaş bitmiş gibi görünüyordu ama cephe hâlâ sıcaktı. Nizami, siperin en önünde, düşmanla yüz yüze, vatanı koruyordu. Sessizdi, ama yüreği koca bir milletin sesiydi. Acımasız bir keskin nişancının hedefi olduğunda, sadece bir asker değil; bir evlat, bir kardeş, bir dost, bir umut da şehit düştü.

O, benim dayım oğluydu. Ben onun bibisi qızıyım. Çocukluğumuz birlikte geçti. Sessizdi, ağırbaşlıydı ama yüreği tertemizdi. Bütün ailemizin, neslimizin gururuydu. Şehidimizdir, kahramanımızdır. Onunla her zaman qurur duyuram.

Ailesi onun ardından yıkıldı. Nenemiz Entiqe gözyaşından kör oldu neredeyse. Oğlunu kaybeden atası Vidadi dayı, bu acıya daha fazla dayanamadı. Anası Sənubər xalanın saçları bir gecede aklara boyandı. Bacısı Nusabə, Nizami'nin şehit olduğu gün gelinlikten vazgeçti. O günü düğün değil, matem günü yaptı.

Ve abisi Elşən… O, Birinci Karabağ Savaşı gazisiydi. İsteseydi, Nizami arka cephede kalabilirdi. Ama o, ön cepheyi seçti. “Qardaşım savaşdısa, mən də savaşacam,” deyib sınıra gitti. Çünkü onun için vatan, geride durulacak bir yer değil; önünde dimdik durulacak kutsal bir emanetti.

Diyorlar ki “hayat devam ediyor.” Ama şehit ailesine göre hayat bir yerde durur. Takvim yaprakları ilerlese de acı hep aynı kalır. Her mutlulukta bir eksiklik hissedilir, her gülüşte bir burukluk saklıdır. Çünkü o eksik, o yokluk şehittir.

Nizami okulunu üstün başarıyla bitirmişti. “Əsgərlikdən sonra universitetə gedəcəm,” demişti. Hayalleri vardı. Ama önce vatan dedi. Ve bir milletin göğsünü kabartan bir destana dönüştü.

Bugün burada 47. yaşını kutlasak da…
Sen gittiğin cennette hep 19 yaşında kalacaksın, qardaş.
Cennetteki kendin gibi kahraman şehitlere ve güzel insanlara selam olsun…

Ruhu şad olsun…
Adı daim yaşasın…