Hindistan ile Pakistan arasındaki ilişkiler yeniden gerildi ve iki ülke fiilen savaş durumuna yaklaşmış durumda. 22 Nisan tarihinde Hindistan'ın kontrolündeki Cammu ve Keşmir bölgesinde silahlı kişilerin turistlere ateş açması sonucu yaşanan olayın ardından Hindistan, Pakistan’ı suçlayarak İslamabad’ı teröre gizli destek vermekle itham etti.

Olayın hemen ardından Yeni Delhi yönetimi, Pakistan’a karşı sert adımlar attı:

Birincisi, Hindistan, nehirler ve kanallar üzerindeki su akışını düzenleyen dört baraj kapısını kapatarak Hind Nehri’nden Pakistan’a su akışını durdurdu. Bu, 1960 yılında imzalanan Hindistan-Pakistan Su Anlaşması'ndan bu yana ilk kez yaşanıyor. Anlaşmaya göre, siyasi ilişkiler ne olursa olsun, su kaynaklarının paylaşımı sağlanmalıydı. Pakistan, Hindistan’ın bu adımını “savaş ilanı” olarak değerlendireceğini açıkladı.

İkincisi, sınır hattında artan gerginlik ve çatışmalar fonunda Hindistan, gemisavar füzelerini test etti. Yapılan açıklamaya göre, “bu testlerle uzun menzilli hassas vuruşlar yapma kabiliyeti ve sistemlerin hazırlık seviyesi” sergilendi.

Üçüncüsü, Hindistan ile Fransa arasında 7,3 milyar dolarlık bir savunma anlaşması imzalandı. Hindistan Savunma Bakanlığı, sosyal medya platformu X üzerinden yaptığı açıklamada, anlaşma kapsamında Hindistan’ın 26 adet “Rafale Marine” savaş uçağı alacağını bildirdi.

Bu adımlara karşı Pakistan da sessiz kalmadı. Artan gerginlik ortamında Türkiye Hava Kuvvetleri'ne ait askeri nakliye uçaklarının Pakistan'a yöneldiği gözlendi. “Flightradar” izleme sistemine göre, Türkiye’ye ait 6 adet C-130 tipi askeri uçak İslamabad’daki askeri üsse iniş yaptı.

Hindistan ve Pakistan arasındaki bu yeni gerilim, her iki ülkenin silahlanma yarışını ve bölgedeki güvenlik dengesini ciddi şekilde sorgulatıyor. Özellikle her iki ülkenin de nükleer silaha sahip olması, küresel çapta endişelere yol açıyor.

Hindistan ve Pakistan bugüne kadar resmi olarak dört kez savaş yaşadı. Sadece bu savaşların analizi bile mevcut gerginliğin potansiyel sonuçlarını öngörmeye imkân verir:

1947–1948 (Birinci Keşmir Savaşı): Hindistan ve Pakistan’ın bağımsızlığını kazanmasının hemen ardından Keşmir’in Hindistan’a katılma kararı iki ülkeyi savaşa sürükledi.

1965 Savaşı: Yine Keşmir yüzünden patlak verdi ve yaklaşık bir ay sürdü. Çok sayıda insanın hayatını kaybettiği savaş, BM müdahalesiyle ateşkesle sonuçlandı.

1971 Savaşı: Doğrudan Keşmir ile ilgili olmasa da önemliydi. Doğu Pakistan’ın (bugünkü Bangladeş) bağımsızlık mücadelesi sırasında Hindistan Bangladeş’i destekledi ve Pakistan büyük bir yenilgi aldı.

1999 Kargil Çatışması: Pakistan askerleri ve militanları, Keşmir’in Kargil bölgesinde Hint mevzilerini ele geçirmeye çalıştı. Hindistan’ın karşı saldırısıyla geri çekildiler. Bu çatışma, lokal nitelikli de olsa, savaş düzeyinde değerlendiriliyor.

Görüldüğü gibi, 1971 savaşı dışında diğer üç çatışmanın ana nedeni Keşmir’dir. Bugünkü gerginliğin de merkezinde yine bu bölge yer alıyor. Elbette, diğer sınır bölgelerinde de çatışmalar yaşanabilir.

Genel olarak, modern savaşların doğası değişmiştir. Teknolojinin gelişimi, silah ve askeri ekipmanların pahalı hale gelmesi savaşları hem maliyetli hem de karmaşık yapıyor. Hindistan ve Pakistan’ın ekonomik ve sosyal sorunları göz önüne alındığında, uzun süreli ve klasik bir savaşın yaşanma ihtimali düşüktür. Bu gerginlik büyük ihtimalle 1999’daki Kargil tarzı kısa süreli bir askeri çatışmayla sonuçlanabilir.

Her iki ülkenin nükleer silaha sahip olması, onları tam ölçekli savaş yapmaktan alıkoyan en önemli unsurlardan biridir. Bence total bir savaş durumunda bile bu ülkeler nükleer silah kullanmayacaktır. Ancak bu silahların varlığı, çatışmanın uzun sürmesini engeller. Çünkü büyük güçler belli bir noktadan sonra devreye girerek tarafları ateşkese zorlar.

Bu gerginliğin ana nedenlerinden biri, Hindistan’da iktidarda bulunan radikal milliyetçi BJP partisi ve onun lideri Narendra Modi’dir. Modi uzun süredir İslamofobik ve aşırı milliyetçi bir siyaset izliyor. 2014’te iktidara geldikten sonra Hindistan’da İslamofobi ve Müslümanlara karşı şiddet olayları artmaya başladı. Hindutva yanlılarının Müslümanları ölümle tehdit ettikleri videolar defalarca uluslararası tepki çekti.

Modi’nin Müslümanlara karşı attığı en radikal adımlardan biri, vatandaşlık yasasında yaptığı değişikliktir. Yeni yasa ile Afganistan, Pakistan ve Bangladeş’ten gelen gayrimüslim mültecilere Hindistan vatandaşlığı almak kolaylaştırıldı. Dikkat çekici olan nokta ise bu kişilerin genellikle Müslümanların yoğun yaşadığı kuzey eyaletlerine yerleştirilmesidir. 2021’den bu yana bu yasaya karşı protestolar devam ediyor.

Modi’nin anti-Müslüman siyasetine ek olarak Hindistan’daki ağır sosyal-ekonomik koşullar da gerginliğin artmasına yol açıyor. Basitçe ifade etmek gerekirse, Modi halkın artan memnuniyetsizliğini savaş tehdidiyle gölgelemeye çalışıyor. Ancak bu gerginliğin uzun süre devam edeceğini sanmıyorum. Zira savaşın uzaması, halk arasında ters etki yaratarak Modi yönetimine karşı yeni tepkilere yol açabilir. Ayrıca Hindistan’da milyonlarca Müslüman yaşıyor ve savaş durumunda içeride etnik ve dini çatışmaların çıkması da ihtimal dâhilindedir.

#Ümit #CHP'de #AliKocİstifa #ALLAH BELANİZİ VERSİN #YAPI #Yapma #Beşiktaş #Aziz Yıldırım #Hamilton #Emre #Ahmet #Piastri #Leclerc #OEzguerOEzel #Cevap #HerMahkum CaniDeğildir #Sezgin Tanrıkulu #Osmanlı #HATCHong