Siyasi Miras: Demokrasiyi ve Kalkınmayı Öldüren Kanser

Diyar Hermizi

Siyasi miras, özellikle Arap dünyasında birçok ülkenin karşı karşıya olduğu en belirgin siyasi yozlaşma biçimlerinden biridir. Bu kavram, siyasi makamların liyakat ve yetkinlikten bağımsız olarak babadan oğula, akrabalara veya yakın çevreye devredilmesini ifade eder.

Bu olgu, özgür seçim ve adil rekabete dayanan gerçek demokrasi ilkeleriyle çelişmektedir.

1. Siyasi Miras Nasıl Ortaya Çıkar?

Siyasi miras rastgele oluşmaz; sömürü ve fırsatçılığa dayalı, iyi örgütlenmiş bir sistemin sonucudur. Başlıca nedenler şunlardır:

a. İktidarın Belirli Ailelerin Elinde Yoğunlaşması

Bazı ülkelerde siyaset, etkili ailelerin özel mülkü hâline gelir. Yetkililer, makamlarını bir tür feodal mülk gibi görerek çocuklarına devreder.

Resmî kurumlar (parlamento, bakanlıklar, siyasi partiler, medya) bu gücü pekiştirmek ve varisi siyasi arenada tutmak için kullanılır.

b. Güçlü Demokratik Kurumların Eksikliği

Siyasi mirasın yaygın olduğu ülkelerde kurumlar genellikle zayıftır. Bu durum, siyasetçilerin yasaları manipüle ederek nüfuzlarını çocuklarına devretmelerine olanak tanır.

Yandaş medya ve yozlaşmış otoriteler, liderlerin çocuklarını "geleceğin liderleri" olarak lanse ederken, gerçekte onlar yalnızca başarısızlığın ve yozlaşmanın devamıdır.

c. Halk Bilincinin ve Hesap Verebilirliğin Eksikliği

Halk değişim umudunu kaybettiğinde seçimler sadece göstermelik hâle gelir. Böylece, aynı siyasi sınıf halkın gerçek bir denetimi olmadan sürekli olarak yeniden üretilir.

Bazı ülkelerde, siyasî mirasın devamını sağlamak için para ve nüfuz kullanılarak sadakat satın alınır.

2. Siyasi Miras Geri Kalmışlığa Nasıl Yol Açar?

a. Liyakatsizlik ve Devletin Zayıflaması

Yetkin kişiler yerine yetkisiz lider çocukları tercih edildiğinde, yaratıcı ve vizyon sahibi beyinler sistemin dışına itilir. Bunun sonucunda idari felç ve ekonomik gerileme meydana gelir.

Devlet, liyakate dayalı değil, sadakate dayalı bir yapı hâline gelir; ülkeye değil, yönetici aileye bağlı bireyler sistemde yükselir.

b. Başarısızlığın Kopyalanması ve Yozlaşmanın Devamı

Çoğu yönetici çocuğu gerçek deneyime sahip değildir ancak yalnızca soyadları nedeniyle iktidara gelirler.

Babalarının başarısız politikalarını tekrar ederler ve ekonomik-sosyal krizler devam eder.

c. Siyasetin Kişisel Çıkar Aracına Dönüşmesi

Siyaset, topluma hizmet etmek yerine servet biriktirme ve nüfuzu kötüye kullanma aracı hâline gelir.

Bu yöneticilerin çocukları, kamu kaynaklarını yağmalamaya devam eder ve ekonomi daha da zayıflar. Bu da yoksulluğun ve işsizliğin artmasına neden olur.

d. Toplumun Bölünmesi ve Çatışmaların Artması

Yönetici aileler, iktidarda kalabilmek için mezhepçi ve etnik çatışmaları körükler.

Bunun sonucunda, bölünmüş ve güvensiz bir toplum oluşur ve gerçek muhalefet baskıyla susturulur.

3. Siyasi Miras: Bencillik ve Ahlaksızlık Arasında

a. Vicdan ve Sorumluluk Eksikliği

Siyasi mirasçılar, halkına karşı hiçbir ahlaki sorumluluk hissetmez çünkü iktidarı bir hak olarak görürler, bir sorumluluk olarak değil.

Ne reform vizyonları vardır ne de ülkeyi geliştirme planları; tek amaçları aile çıkarlarını korumaktır.

b. Gençlerin Umutlarını Kırma

Gençler, makamların liyakat yerine kalıtsal olarak dağıtıldığını gördüğünde, hayallerini gerçekleştirme umudunu kaybeder.

Bu da hayal kırıklığını, göçü ve siyasi ilgisizliği artırır.

c. Siyasette Yalan ve Aldatmanın Yaygınlaşması

Yönetici çocukları, gerçek niteliklere sahip olmamalarına rağmen "geleceğin liderleri" olarak lanse edilir.

Medya, halkı aldatmak ve varisi kurtarıcı gibi göstermek için kullanılır; ancak gerçekte o, yozlaşmış sistemin devamından başka bir şey değildir.

4. Siyasi Mirasla Nasıl Mücadele Edilir?

a. Halk Bilincinin Artırılması

İnsanlar siyasetin bir miras değil, bir sorumluluk olduğunu anlamalıdır.

Siyasi kültürün yayılması, yeni nesillere seçimlere katılımın ve yolsuzlukla mücadelenin önemi öğretilmelidir.

b. Siyasi Mirası Önleyen Yasaların Güçlendirilmesi

Üst düzey makamlara aday olabilmek için sadece yönetici çocukları olmak yeterli olmamalı, liyakat esas alınmalıdır.

Şeffaflık ve hesap verebilirlik ilkeleri uygulanmalı, siyasi gücün kötüye kullanımı ifşa edilmelidir.

c. Bağımsız Partiler ve Adayların Desteklenmesi

Yönetici ailelere bağlı olmayan, dürüst ve yetkin liderlerin ortaya çıkması teşvik edilmelidir.

Ülkenin gerçek sorunlarına çözümler sunabilecek adaylar desteklenmelidir.

d. Özgür ve Bağımsız Medyanın Güçlendirilmesi

Siyasi miras planları açığa çıkarılmalı ve aile temelli siyasi yozlaşma ifşa edilmelidir.

Bu olgunun ulusun geleceğine nasıl zarar verdiği konusunda kamuoyu bilinçlendirilmelidir.

Değişim Mümkün mü?

Eğer halk bilinçli olursa ve gerçek bir reform iradesi ortaya çıkarsa, siyasi miras sona erdirilebilir.

Yükselmek isteyen ülkeler liyakat ilkesine bağlı kalmalı, aile isimlerine değil.

Halk, haklarını daha bilinçli bir şekilde talep etmeye başladığında ve yozlaşmış sistemlere boyun eğmeyi reddettiğinde, değişim ve ilerleme dönemi başlayacaktır.

Siyaset özel bir mülk değildir, iktidar bir aile mirası değildir.

Bunu kabul etmeyen herkes, ulusun daha iyi bir geleceğe sahip olma hakkını çalan, başarısız bir fırsatçıdır.

#deprem #yazık #Lazkiye #Colani #Esad #SiyahKalp #Prof. Dr. Engin ARIK#Enerji #FBvRFC #Tadic #Mourinho #Talisca #YisifTekinistifa #Ali Rıza Aldık #AdnanSuphanoğlu #İran #deprem #yazık #Lazkiye #Colani #Esad #SiyahKalp #Prof. Dr. Engin ARIK#Enerji #FBvRFC #Tadic #Mourinho #Talisca #YisifTekinistifa #Ali Rıza Aldık #AdnanSuphanoğlu #İran  #RamazanPaylaşımı #TürkçeÖgreniyorum #TurkishLanguage #OyunCanlı #NATO #İsrail #LGBT #Marco Rubio #İran #Sayın #İstanbul #Seninleyiz Reiz #Yolun TerörsüzTürkiye #GazaisDying #KitaplarımızaDokunma #Gazze Ölüyor #Lamina Yamal #Suriye'de  #Diyetisyen #AfsızBayramOlmaz #KademeyeAsrınMobingi   #CBobeziteİçinDytAta