Asif Ata der ki:
“Türk Büyük Hikmet yarattı, Büyük Sanat yarattı, Büyük Saltanat yarattı – Büyük Vahdet yaratmadı.”
Bu söz hüküm değil, damgadır!
Türkün alnına vurulmuş en ağır damga!
Türk kurdu – ama birleştirmedi.
Yarattı – ama bütünleştirmedi.
Yükseltti – ama ebedîleştirmedi.
Türkün en büyük günahı – VAHDETSİZLİKTİR!
Büyük Hikmet – Parçalanmış
Orhun taşlarında Tanrı konuştu.
Dede Korkut’ta kavmin ruhu konuştu.
Ozanların dilinde kâinat nefes aldı.
Ama bu hikmet – bölündü!
Dal kökten koptu.
Boy boya yabancı oldu.
Ortak bir ezgi olmadı!
Hikmet vardı – Vahdet yoktu!
Büyük Sanat – Esir düşmüş
Türkün sanatı halıda gökleri dokudu.
Saz göğün ahını dillendirdi.
Şairler sözle dağları uyandırdı.
Ama sanat da parçalandı!
Bir toprağın ezgisi öbürüne ulaşmadı.
Sanat yabancı dillere esir oldu, yabancı ellere satıldı.
Sanat vardı – Vahdet yoktu!
Büyük Saltanat – Dağınık
Hun atı Avrupa’yı titretti.
Göktürk taşı ölümsüzlük yazdı.
Selçuklu üç kıtayı birleştirdi.
Osmanlı kâinata hükmetti.
Ama hiçbiri diğeriyle bütün olmadı!
Biri kuruldu, biri dağıldı.
Biri yükseldi, biri yıkıldı.
Saltanat vardı – Vahdet yoktu!
Olmayan Vahdet
İşte buradadır Türk’ün günahı!
Hikmet – vardı.
Sanat – vardı.
Saltanat – vardı.
Vahdet – YOKTU!
Vahdetsiz hikmet – söz yığınıdır.
Vahdetsiz sanat – masal gibidir.
Vahdetsiz saltanat – geçici bir güçtür.
Hepsi dağılır, yabancı eline geçer!
Günahın Sonucu
Türk yüz parçaya bölündü.
Kardeş kardeşe yabancı oldu.
Devletler kuruldu – dağıldı.
Ruhta imparatorluk doğmadı!
Çünkü Türk Büyük Vahdet yaratmadı!
Çağrı
Asif Ata 1985’te hüküm verdi:
Türk’ün kurtuluşu – Büyük Vahdettedir!
Ey Türk!
Birleşmezsen – dağılacaksın.
Ruhunda vahdet kurmazsan – devlet kurmak boşunadır.
Yüreğinde vahdet yaratmazsan –
hikmet kırılacak,
sanat unutulacak,
saltanat çökecek!
Büyük Günahı ancak Büyük Borç düzeltecek!
Tarihî günah ancak Gelecek Vahdetle yıkanacak!
Hüküm
Türk artık hikmetle övünmesin,
sanatla avunmasın,
saltanatla gururlanmasın!
Türk’ü yalnız bir şey kurtaracak:
VAHDET!
O gün ki Türk kendini birleştirecek,
ruhunu bütünleştirecek –
işte o gün Hikmet ebedîleşecek,
Sanat yaşayacak,
Saltanat yükselecek!
O vakte kadar alnında kalacak damga:
Türk’ün Günahı – Vahdetsizlik!